Drewno jest co prawda paliwem stałym, ale pali się głównie jako gaz drzewny. Około 83% (wagi) substancji palnej w drewnie spala się jako gaz, dlatego drewno, razem ze słomą, należy do najbardziej bogatych w gaz paliw. Te 83% substancji palnej wytwarza niecałe 70% wartości opałowej drewna. Podczas spalania koksu mniej niż 10% substancji palnej spala się w formie gazowej. Ta różnica odpowiada za to, że dobry piec do spalania drewna musi posiadać inne rozwiązania techniczne niż piec węglowy. Bez gazu drzewnego nie byłoby wysokich płomieni palącego się drewna o ciepłym kolorze.
Drewno potrzebuje do dobrego spalania dużego paleniska, gdyż gazy drzewne spalają się przeważnie dużym płomieniem. Poza tym do strefy płomieni gazowych trzeba doprowadzić ogrzane (bogate w tlen) świeże powietrze. To wcześniej ogrzane "powietrze wtórne" jest konieczne, żeby bogaty w energie gaz drzewny mógł się możliwie całkowicie spalić.
Tabela 1. Składniki energetyczne drewna i ich właściwości
Dzięki niskiemu ciepłu właściwemu drewna wysuszonego na powietrzu (0,5 do 0,7 Wh/kg) wystarcza skromne dostarczenie ciepła, żeby przekroczyć temperaturę zapłonu, około 2300C. Temperatura zapłonu drewna jest o połowę niższa od temperatury zapłonu brykietów węglowych wielkości jaja, które zapalają się dopiero około 5000C. Różne składniki drewna mają nie tylko odmienne wartości opałowe lecz też różne właściwości palne. I tak lignina zapala się trudniej od celulozy, a celuloza trudniej od hemicelulozy.
Tabela 2. Reakcja składników drewna podczas spalania
Źródło:
Hans – Peter Ebert "Palenie drewnem we wszystkich rodzajach pieców"
Studio Astropsychologii 2003, Białystok, Wydanie I