Energię elektryczną i cieplną wytwarzają w sumie 3 turbozespoły. Moc elektryczna wyprowadzana jest do systemu energetycznego głównie poprzez rozdzielnię 110kV.
Głównym odbiorcą energii cieplnej są sąsiadujące z Elektrownią BLACHOWNIA firmy przemysłu chemicznego. Zmiany które wymusiła gospodarka rynkowa - obniżenie kosztów produkcji i zmiany sposobu zarządzania spowodowały, że Elektrownia Blachownia stała się zakładem mogącym sprostać nowym wyzwaniom.
Historia Elektrowni Blachownia
Decyzję o budowie elektrowni zawodowej podjęto w 1953 roku. Inwestycję zlokalizowano w miejscu dawnej elektrociepłowni przemysłowej, z której zachowały się budynek główny (obecnie budynek dyrekcji) oraz elementy infrastruktury.
Budowa realizowana była w trzech etapach, jako trzy oddzielne, znacznie różniące się między sobą zakłady.
Blachownia I ( 1955 -1959 r. )
30 października 1957 zsynchronizowano z krajowym systemem elektroenergetycznym 1 blok Elektrowni BLACHOWNIA . W 1959 roku zakończył się I etap budowy elektrowni , tzw. Blachownia I. Pierwszy etap budowy obejmował 4 duobloki, składające się dwóch kotłów pyłowych Pauker, o wydajności 120 ton pary na godzinę każdy i turbiny kondensacyjnej Siemens o mocy 55 MW. Łączna moc zainstalowana wynosiła 220 MW.
Blachownia II ( 1959 -1960 r.)
Budowa drugiego etapu Blachownia II - została zakończona w 1960 roku. Objęła dwa bloki, składające się z kotła przepływowego typu Benson o wydajności parowej 237 ton na godzinę i turbiny kondensacyjnej Siemens o mocy 70 MW. Dzięki zastosowaniu m.in. wtórnego przegrzewu i automatycznego zrzutu pary do kondensatora przy rozruchach i regulacji wydajności pomp zasilających sprzęgłem Voitha poprawiono znacznie sprawność wytwarzania energii elektrycznej. W tym okresie łączna moc zainstalowana elektrowni osiągnęła 360 MW.
Blachownia III ( 1967 -1968 r.)
Konieczność rozbudowy Elektrowni o tzw. Blachownię III wynikała głównie ze wzrostu zapotrzebowania na ciepło przez sąsiadujące z Elektrownią Zakłady Chemiczne Blachownia. Inwestycja obejmowała budowę dwu kotłów OP 215 (RAFAKO) i dwóch turbin upustowo-przeciwprężnych UP-28,5 i P-32,5 MW (ZAMECH). Realizację tego etapu zakończono w 1968 roku.
Elektrownia Blachownia w latach 80 i 90 - tych.
Do 1981 roku łączna moc zainstalowana Elektrowni Blachownia wynosiła 421 MW mocy elektrycznej i 294MW mocy termicznej. Wskutek zużycia na przełomie lat 70 i 80 wycofano z eksploatacji Blachownię II, a także zredukowano parametry Blachowni I. Zmniejszyło to moc elektryczną zakładu do 244 MW.
W latach 1994-2000 w Elektrowni realizowany był program restrukturyzacji głównie w sferze techniki i technologii oraz w sferze organizacyjnej.
Zmiany technologiczne to dywersyfikacja stosowanego paliwa podstawowego.
W latach 1994-1996 przeprowadzono modernizację pięciu kotłów "PAUKER" tak, by można je opalać jednocześnie pyłem węglowym i gazem koksowniczym z pobliskich Zakładów Koksowniczych w Zdzieszowicach. Zakończona w 1998 roku inwestycja, obejmująca również wybudowanie 17 kilometrowego gazociągu łączącego Elektrownię z Zakładami Koksowniczymi w Zdzieszowicach, pozwoliła na 60-procentowy udział gazu w opalaniu kotłów.
Udział gazu koksowniczego w opalaniu kotłów, zastosowanie nowoczesnych gazowych palników niskoemisyjnych oraz modernizacja elektrofiltrów "Elex" zapewniają dotrzymywanie przez Elektrownię dopuszczalnych emisji pyłu, SO2, i NOx do atmosfery.
Zmiany techniczne polegały również na wprowadzeniu nowego procesu spalania węgla w kotłach OP-215 przez zastosowanie tzw. "zimnego wiru" w wyniku czego zmniejszono emisję NOx. Jednocześnie z ochroną powietrza zrealizowano przedsięwzięcia w zakresie całkowitego zagospodarowania ścieków przemysłowych Elektrowni.
W Elektrowni Blachownia wychwycony z elektrofiltrów popiół oraz żużel z kotłów odprowadzane są w systemie odpopielania hydraulicznego na mokre składowisko popiołu. Woda w systemie hydroodpopielania krąży w obiegu zamkniętym i wraca rurociągiem powrotnym do dalszego wykorzystania.
Elektrownia już od wielu lat czyni starania w celu gospodarczego wykorzystania olbrzymich zasobów popiołu. W niewielkim stopniu udało się wykorzystać popiół do budowy dróg oraz wypełniania wyrobisk kopalnianych.
W latach 1997-1999 dokonano modernizacji turbin kondensacyjnych o mocy osiągalnej 48 MW, polegającej na dostosowaniu ich do pracy w układzie kondensacyjno-upustowym. Zmodernizowano części wysokoprężne tych turbin, w wyniku czego uzyskano wzrost mocy osiągalnej do 55 MW oraz poprawę sprawności wytwarzania energii.
Ważną częścią modernizacji turbin było wprowadzenie nowoczesnych systemów sterowania i zabezpieczeń Teleperm XP i Simatic S-5.
Podstawowe dane techniczne PKE SA Elektrowni Blachownia:
Rok uruchomienia elektrowni: 1957
Rok uruchomienia ostatniego turbozespołu: 1960
Rodzaj paliwa podstawowego: węgiel kamienny
Liczba kotłów energetycznych: 3
Wydajność znamionowa kotłów [t/h]: 1030
Liczba turbozespołów: 3
Moc elektryczna osiągalna [MW]: 158
