Linie niskiego napięcia (np 230, 400, czy 680V) w Polsce występują zwykle jako linie o napięciu w przewodzie fazowym 230V prądu przemiennego prawie zawsze trójfazowe.
Napięcie pomiędzy fazami linii wynosi 400V. Linie takie prawie zawsze są tzw liniami rozdzielczymi, które służą do zasilania odbiorców energią z KSE. Są to linie końcowe systemu najczęściej czerpiące przez rozdzielnię z transformatorami lub transformator SN/NN energię z linii średniego napięcia (przesyłowej lub rozdzielczej).
Transformatory zwane rozdzielczymi lub czasem końcowymi SN/NN są zwykle instalowane na słupach jeśli linia SN jest napowietrzna, oraz w rozdzielniach zadaszonych w centrach miast lub osiedlach mieszkaniowych gdzie linie SN są zwykle kablowe. W Polsce linie NN wykonuje się zwykle (z małymi wyjątkami) jako linie z uziemionym punktem neutralnym transformatora. Układy takich linii - w zależności od punktu uziemienia nazywamy:
TNC - linia 4 lub 2 przewodowa (starszego typu ) w której są 3 lub 1 przewód fazowy i jeden przewód PEN - neutralno ochronny, uziemiony zwykle w rozdzielni bez wyprowadzonego punktu neutralnego.
TNC-S linia TNC z wyznaczonym (najczęściej w pod rozdzielni) punktem w którym przewód neutralno- ochronny (PEN) (uziemiony) jest rozdzielony na Przewód neutralny N i przewód ochronny PE. Od punktu rozdziału na fragmencie sieci trój lub pięcio przewodowym, z przewodem ochronnym PE można stosować urządzenia zabezpieczające przed dotykiem pośrednim, lub jako ochronę dodatkową, wyłączniki różnicowo- prądowe.
Przewód ochronny w takiej sieci przyłączamy do obudów urządzeń posiadających zacisk uziemiający a przewód N do punktów neutralnych urządzeń połączonych w gwiazdę lub jako 2 przewód roboczy - obok fazowego (L) do zasilania urządzenia w sieciach 3 przewodowych, gdzie trzeci przewód (PE) także przyłącza się do metalowych obudów posiadających zacisk uziemiający. Linie niskiego napięcia zasilające odbiorców końcowych posiadają układy rozliczeniowe (liczniki energii elektrycznej) przed którymi zlokalizowane są zwykle zabezpieczenia przedlicznikowe, dobrane ze względu na moc zamawianą przez odbiorcę w ZE.
Sieci TNS wykonane tak jak sieci TNCS (od punktu rozdziału przewodów N i PE) z tym że rozdział pierwotny następuje już przy punkcie uziemienia punktu neutralnego transformatora.
Sieci TT z uziemionym punktem neutralnym transformatora i przyłączonymi wprost do uziomów ochronnych - zaciskami obudów przeznaczonych do ochrony (metalowych) posiadających zacisk uziemiający.
Znacznie rzadziej od poprzednich występują linie NN o oznaczeniu IT. Są to tak zwane linie z izolowanym (np iskiernikiem) punktem neutralnym. których zadaniem ma być zasilanie stanowisk izolowanych np w laboratoriach czy fabrykach.
Linie NN zwłaszcza w pobliżu transformatorów napowietrznych posiadają iskierniki lub inne urządzenia przeciwprzepięciowe zabezpieczające odbiorców przed falą biegnącą wywołaną wyładowaniami atmosferycznymi.
Prawidłowe wykonanie tych zabezpieczeń chroni urządzenia odbiorcy przed przenoszeniem się przepięć z linii napowietrznej do sieci odbiorcy.
Za konserwacje i naprawy w linii NN odpowiedzialne są ZE, a od zabezpieczeń przedlicznikowych odbiorca energii.
Odbiorca wymienia zabezpieczenia przedlicznikowe uszkodzone zgłaszając niezwłocznie ZE tą sytuację, co nakłada na ZE obowiązek oplombowania tych zabezpieczeń. Podobnie jest z licznikiem. Możliwa jest wymiana licznika przez odbiorcę, lecz taki zamiar należy zgłosić wcześniej w ZE, dając mu czas i możliwości odczytu zużytej energii, oraz sprawdzenia poprawności zamontowanego oplombowania licznika.
Linie NN podlegają okresowym przeglądom, oraz sprawdzeniom . Kontroluje się ich izolatory, punkty zawieszenia linii, brak zniszczeń w słupach, stan oleju w transformatorach, stan izolatorów i iskierników lub zabezpieczeń przeciwprzepięciowych. Kontroluje się także plomby na licznikach i zabezpieczeniach przedlicznikowych.
Z tego powody ZE zwykle zarządza lokowanie liczników i zabezpieczeń przeciwlicznikowych w płocie widocznym od strony dojazdu do posesji co jest najmniejszym utrudnieniem tak dla odbiorcy jak i ZE w wykonywaniu swoich obowiązków wynikłych z umowy na dostawę energii elektrycznej.
Słupy drewniane linii NN nie powinny być malowane (co utrudniało by ocenę ich uszkodzeń. Punkty uziemienia przewodu neutralnego linii NN).
Należy informować ZE o znacznym obniżeniu się linii napowietrznej, jej przerwaniu, oraz o widocznych pęknięciach, lub złamaniach słupów. Pozwala to na szybszą reakcję pracowników ZE, oraz uniknięcie niebezpieczeństwa porażenia prądem elektrycznym z uszkodzonej linii. W żadnym wypadku nie należy się zbliżać do zerwanych lub bardzo nisko zawieszonych przewodów uszkodzonej linii.
Należy jedynie w większej odległości od niej wygrodzić teren na którym możliwe jest porażenie, oraz spokojnie oczekiwać wezwanej z ZE ekipy naprawiającej linię, nie dopuszczając w jej pobliże osób postronnych.
Zachowanie takie chroni osoby nie posiadające odpowiedniej wiedzy przed niebezpieczeństwem porażenia.
Zwłaszcza z dala od takich miejsc należy utrzymywać dzieci.
Rozróżnienie linii NN od linii SN i WN jest stosunkowo proste. Linie te (NN) posiadają słupy o wysokości jedynie kilku metrów (SN i WN blisko i ponad 10 metrowych). Słupy linni NN są często drewniane lub betonowe o niedużym przekroju prostokątnym. Linie NN posiadają bardzo małe zwykle szklane izolatory, czym wyraźnie różnią się od linii SN i WN.
Nawet na transformatorze SN/NN izolatory od strony linii NN są zwykle wyraźnie niższe. Linie napowietrzne NN w odróżnieniu od SN i WN gdzie znacznie wyższe napięcia powodują nieporównywalnie większe niebezpieczeństwo, najczęściej biegną wzdłuż ulic lub dróg wiejskich w pobliżu domostw.
Linie SN i WN świadomie o ile to tylko możliwe utrzymywane są z dla od siedzib ludzkich.
Korzystanie z energii elektrycznej prawie zawsze jest bezpieczne, pod warunkiem stosowania się do przepisów o jej użytkowaniu, oraz przewidywania zagrożeń które mogą towarzyszyć jej używaniu.
