Wierzba z rodzaju Salix viminalis var. Gigantea to krzew o wysokości od 4 do 10 m z silnie rozgałęzioną wiechą zrzucający liście na zimę.
Kwitnienie: marzec-kwiecień.
Owocowanie: maj-czerwiec.
Pień: czasem kilka, rozgałęzione, tworzące wiechę w drugim i trzecim roku życia, z czasem na wysokości 2-3 m od odziomka.
Kora: spękana, szarobrązowa.
Korona: w formie wiechy, zwykle wąska, góra zaokrąglona, konary w większości wzniesione.
Pędy: długie, giętkie, owłosione, z czasem lśniące żółtobrązowe. Według badań w krzewie 3-letnim ok. 7-8 proc. prętów nie przekracza średnicy 5 mm - wielkośc wagowa w stosunku do całości krzewu.
Liście: w kilku formach od skrętoległych 10-18 cm długości, wąskich z długim czubkiem, brzeg bez ząbków lub słabo ząbkowany, często podwinięty do lancelowatych, krótko zaostrzonych, czasem skórzaste, u nasady klinowate, ciemnozielone, spodem sinawe. Dojrzały somatycznie krzew wierzby tworzy powierzchnię liści o wielkości od 6 do 16 m2.
Przylistki: 5-12 mm, od wąskich, szybko opadających, do jajowatych,
czasem ząbkowanych.
Kwiaty: kotki i na odrębnych roślinach, rozwijające się wcześniej niż liście.
Owoc: torebki zebrane w kotkę, małe, drobne, jajowate do 6 mm, uwalniają nasiona pękając.
Nasiona: drobne z puchem.
Źrodło:
-dr inż. Jan Wiesław Dubas; Wierzby - Salix Sp. z o.o. ; "Album roślin energetycznych - Wierzba", Wokół Energetyki 06/2006
-arkadiusz.panfil.webpark.pl