Etanol czyli alkohol etylowy C2H5OH, znany jest od zarania dziejów, jednak jego historia jako paliwa nie przekracza 30 lat. Pierwszym krajem, który zaczął produkować biobenzynę E85 czyli 85% etanolu i 15% benzyny z trzciny cukrowej była Brazylia. Następnie zaczęto produkować tego rodzaju paliwo w USA gdzie jako surowca użyto kukurydzy. W Brazylii wytwarzanie tego rodzaju paliwa rozpoczęto w 1975 r. W 1984 r. uzyskano wartość ok. 12,5x106m3/a. Tak wysoki poziom utrzymuje się do chwili obecnej. Kraje UE nie przekroczyły wartości 0,5 ∙x106m3/a natomiast w Stanach produkcja wynosi 10x106m3/a. Światowa produkcja biobenzyny w 2004 roku wynosiła 27,5 ∙x106m3 (Lewandowski 2006 ).
W tabeli 1 przedstawiono różnice zawartości frakcji stałych w paliwie wzorcowym i estrze metylowym. Z dotychczasowych badań wynika, że zanieczyszczenia estru metylowego kwasów tłuszczowych oleju rzepakowego gliceryną, glicerydami i kwasami tłuszczowymi mogą powodować niestabilność chemiczną i agresywność korozyjną paliwa w stosunku do materiałów silnika czy kotła. Inny problem to oddziaływanie na olej w układzie smarowania silnika (Kruczek 2001 ). Osobiście się z tym nie zgadzam ponieważ w Kielcach w listopadzie 2003 roku został przeprowadzony eksperyment którego celem było ustalenie wpływu biodiesla na silniki wysokoprężne starszych typów. Dwanaście autobusów Jelcz i Ikarus z kieleckiego Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego przez ponad pół roku tankowało ekologiczne paliwo w postaci oleju napędowego z domieszką biokomponentów. W badaniach 10 autobusów tankowało mieszankę składającą się w 30 % z estrów oleju rzepakowego i w 70 % oleju napędowego. Natomiast dwa autobusy zasilane były czystymi estrami oleju rzepakowego. Po przeprowadzonym półrocznym teście okazało się, że mieszanka 30/70 estrów i oleju nie stwarzała żadnych problemów eksploatacyjnych nawet w niskich temperaturach, nie odnotowano awarii. Niektórzy kierowcy sygnalizowali, że silnik stał się bardziej elastyczny, natomiast pasażerowie stwierdzali, że dym wydzielany jest znacznie przyjemniejszy od poprzedników. Czyli z pełną odpowiedzialnością można stwierdzić, że biopaliwa staną się w niedalekiej przyszłości alternatywą dla oleju napędowego (Bednarski 2005 ).
Jednak bez subwencji państwa oraz zniżek podatkowych i akcyzowych otrzymanie 1 dm3 oleju rzepakowego będzie nie opłacalne.
