Zawartość popiołu w drewnie zależy od gatunku drewna, ilości substancji mineralnych w różnych częściach drzewa, ponieważ jest to produkt wtórny otrzymany przez działanie wysokiej temperatury na substancje mineralne. Typowe drewno opałowe zawiera około 1 – 2% popiołu na suchą masę.
Jeżeli drewno jest zanieczyszczone i dostaje się do pieca razem z ziemią, udział popiołów wzrasta również i ostatecznie może osiągnąć ponad 10%. Popiół drzewny nie stapia się z reguły w żużel, ponieważ temperatura spalania przeważnie nie przekracza 12000C. Temperatura topnienia popiołu drzewnego leży w granicach 1300 do 14000C. Jeżeli wspólnie spalana jest także sieczka słomiana, temperatura może podnieść się do tego stopnia, że popiół zacznie tworzyć żużel. Wynika to z tego, iż popiół zawiera duże ilości składników alkaicznych (potas, sole sodu), które znacznie powodują obniżenie temperatur topliwości popiołu. Części pieca zanieczyszczone żużlem są trudne do czyszczenia.
W normalnych warunkach ilość powstającego popiołu odpowiada 0,3 do 0,5 % wagi zwiezionego drewna. Jednak jeżeli spalane są liście, kora, gałęzie , udział popiołów wyraźnie wzrasta. Zawartość popiołu w igliwiu może przekraczać 5% na suchą masę, w gałęziach i korze około 3%, a w pniu około 0,6%. Duże ilości popiołów zawiera także drewno odpadowe zabezpieczone środkami ochrony drewna.
Popiół z drewna składa się w największej części z wapnia, potasu i magnezu. Średnie wartości wynoszą ok. 50% CaO wapnia, 16% K2O potasu, 15% MgO magnezu, 7% P2O2 fosforu, 5% SiO2 krzemu, 5% Na2O sodu i niewielkie ilości żelaza, manganu itd.
Popiół w energetyce podraża koszty transportu, koszty inwestycyjne i eksploatacyjne związane z instalacją odbioru i składowania popiołu.
Popiołu drzewnego można używać jako nawozu do ogrodów.